İNTİZAR - Bu yıl İran, İslam Devriminin 45. yıldönümünü, 1979'da gerçekleşen devrimin antiemperyalist söylemi ve İslami uyanıştan doğan direniş hareketlerinin bölge genelinde gerçekleştirdiği ve bu sağlam ağacın meyveye durduğuna işaret eden görkemli güç gösterisi sayesinde eskisinden farklı bir atmosferde kutluyor.

Aslında bugünlerde, 1979'da gerçekleşen İslam Devriminin Lübnan'dan Filistin'e, Irak'tan Yemen'e ve Suriye'ye kadar tüm bölgeye ektiği tohumların yeşerdiğini, İran halkının kırk yılı aşkın bir süre önce şan, şeref ve kalkınma yolunda seçtiği doğru ama zorlu yolu yansıttığını eskisinden daha açık bir şekilde gözlemleyebiliyoruz. Bu yolun somut öne çıkan unsurlarından biri, Batı yanlısı monarşi altında uluslararası sisteme bağımlı ve marjinal bir ülkenin küllerinden iç iktidarın üretilmesi ve İran'ın en büyük bölgesel güç ve abartısız bir şekilde bölgesel gelişmelerde belirleyici bir unsur olarak yükselişidir. 

Kuşkusuz bölgedeki direniş hareketlerinin İslam Devriminin ruhu ve ideolojisiyle söylem ortaklığının çeşitli yönleri vardır ancak bölgesel gelişmeler ve İran liderliğindeki Direniş Ekseni'nin bölgesel stratejisi söz konusu olduğunda bu bloğun antiemperyalizmi kendisini Amerikan ve Batı hegemonyasına karşı koymak ve Filistin'in özgürleştirilmesi ve bölgede "kanserli bir tümör" olarak görülen İsrail rejiminin tamamen ortadan kalkmasına kadar mücadele etmek gibi iki ilkeyle özdeşleştirmektedir.

Bu iki ilke ya da daha doğru bir ifadeyle idealler o kadar büyüktü ki, İslam Devriminin son kırk yılında pek çok kişi bunların çok uzak ve gerçekleştirilemez olduğunu ileri sürdü ve bu nedenle Direniş Ekseni'ni, emperyalist ve hegemonik güçler tarafından oluşturulan uluslararası düzende hiçbir ulusal güç yaratmayan ve maliyetten başka bir şey ödemeyen uzlaşmaz bir aktör olarak tanımladı.

Gerçekten de bu zorlu yolda hem İran milleti hem de direniş hareketleri azimlerinin ve ideallerinde ısrar etmelerinin bedelini ağır bir şekilde öderken, bundan çok daha hafif baskılar dünyadaki diğer birçok bağımsızlık yanlısı hareketi ve devrimi paramparça etmiş ya da en azından boyun eğmek zorunda bırakmıştır. Ancak başta İran'ın terörle mücadele komutanı General Kassam Süleymani olmak üzere Direniş kampının tüm liderlerinin, güçlerinin ve şehitlerinin ortak özellikleri olan samimiyet, ihlas, bu yolda ilahi yardıma yürekten inanma ve şehadet kültürü gündemi gerçekleştirmiş ve düşmanlara karşı zaferler kazanmıştır. Hamas'ın El Aksa Fırtınası Operasyonu, İslam Devriminin başarılarının ve direniş söyleminin bölgesel ve uluslararası gelişmelerdeki antiemperyalist beklentilerinin gerçekleşmesinin habercisi olarak görülmelidir.

Lübnan ve Filistin'de İran İslam Devriminden esinlenen İslami direniş hareketleri İsrail işgaline karşı mücadelelerinde henüz başlangıç aşamasındayken, Arap ordularını yenmiş olmaktan gurur duyan İsrailliler ordularını yenilmez olarak resmediyor ve Lübnan'ın bazı bölgelerini işgal etmenin yanı sıra Filistin'deki işgallerini genişletmekle meşgul oluyorlardı. O dönemde, Batı destekli ve yenilmez görünen bu ordunun bir gün kendisini direniş gruplarının her biri karşısında çaresiz bulacağını çok az kişi hayal edebilirdi. Hizbullah'ın 2006'da 33 günlük savaşla çaldığı İsrail ordusunun yenilmezlik efsanesinin sona erdiği alarmı, Hamas'ın El Aksa Fırtınası Operasyonu ile İsrail rejiminin tamamen çöktüğü alarmına dönüştü.